Građani Banjaluke, za kako ga je gradonačenik Igor Radojičić u superlativima nazivao, najbolji, najvažniji, najisplativiji i najveći projekat, iskeširali su 15 miliona maraka. Koliko je novca za “Eko Toplanu” dao privatni partner sa sigurnošću se ne može utvrditi, ali sigurno je, da je od prvog dana počeo naplaćivati usluge “grijanja”.
Projekat “Eko Toplana” bio je prvi projekat Igora Radojičića po preuzimanju funkcije gradonačelnika Banjaluke, u čiju je realizaciju uložio novac i zemlju građana Banjaluke, a da ih puno nije ni pitao. Zbog “otimanja zemlje” najveći projekat Igora Radojičića još nema upotrebnu dozvolu. Tako je Grad Banjaluka netom po usvajanju novog Zakona o građenju, prvi prekršio taj isti zakon. Da stvar bude još tragikomičnija, taj isti zakon je neposredno pred prelazak iz Narodne skupštine u Upravu grada Banjaluka potpisao upravo Igor Radojičić.
Gradonačelnikove najave o potpunom gašenju “Stare toplane” već sa prvim minusom su pale u vodu, jer se pokazalo da najbolji, najvažniji, najisplativiji i najveći projekat Igora Radojičića svojim kapacitetima ne može ugrijati stanove u najvećem gradu Republike Srpske.
Međutim građani bi sve to uz kafu i tople radijatore zaboravili, ali priroda je nešto na šta gradonačelnik i njegova medijska mašinerija ne mogu da utiču. Danas se u Banjaluci u stanovima pale grijalice. Grijalice se pale i u vrtićima. Te iste grijalice su se palile, bar u vrtiću u Boriku i kada je “Eko Toplana” radila “punom parom”.
Čitav projekat “Eko Toplana” bio je pod budnim okom Srđana Amidžića, desnom rukom Igora Radojičića. Po gradskim kuloarima kruži priča da je baš Amidžić poslovno povezan sa Eko Toplanom …
Zoran Talić argumentovano kritikujući projekat “Eko Toplane” naprasito je od vatrenog opoziciong odbornika, postao blagoglagoljivi predsjednik Skupštine grada Banjaluka sa platom od 4 hiljade KM. Od tada se Talić može vidjeti samo kako obilazi različita udruženja građana obećava kule i gradove i priprema se za naredne izbore.
Danas, 6. maja Banjalučani i njihova djeca se smrzavaju, a računi za “grijanje ” uredno se dostavljaju.
Ostaje nada da se neće ponoviti 1992. godina i da građani neće uzeti stvari u svoje ruke. A to bi značilo da rorove i dimnjake proture kroz prozor nebodera, a balkone i dvorišta zgrada ispune drvima.
Međutim stvari treba posmatrati i sa pozitivne strane, jer i “smederaevac” u stanu je samo manja varijanta “Eko Toplane”, a grije!
Zakonski “Eko Toplana” nije ni obavezna da u maju grije, voda se u pravilu iz sistema ispušta krajem aprila. Međutim da se po zakonu sve radilo, “Eko Toplana” bi možda i bilo najbolje riješenje za Banjaluku, a ovako je samo jedan “Veliki Smederevac” koji nam je u 21 vijeku predstavljen kao posljednje čudo tehnike!
