• Povodom Vaskrsa, najradosnijeg hrišćanskog praznika, Srpsko pjevačko društvo Banja Luka, uz podršku Grada Banja Luka, Srpske pravoslavne Eparhije banjalučke, Srpske pravoslavne crkvene opštine Banja Luka i Banskog dvora – Kulturnog centra Banja Luka, priređuje Vaskršnji koncert na kojem će se predstaviti članovi Hora sveštenika Eparhije banjalučke, učenici Umjetničke škole „Vlado Milošević“ Banja Luka, studenti Akademije umjetnosti Banjaluka, Muški hor „Konstantin“ Banja Luka, Mješoviti i Dječiji hor SPD „Jedinstvo“ Banja Luka, Mješoviti hor Akademije umjetnosti Banjaluka, te solisti: Ana Marković-sopran, protonamjesnik Radislav Nunić-tenor, Ana Jurić – sopran, Jana Jurić – mecosopran, Dinko Blagojević – klavir, Marko Tošić- klavir .
Program će voditi i stihove govoriti glumac Ognjen Todorović.
Horovima će dirigovati Nemanja Savić i Jasna Antonić.
Koncert će se održati u Koncertnoj dvorani Banskog dvora sutra, u četvrtak, 20. aprila 2023. godine sa početkom u 20 časova.
• Ulaz je slobodan
Po svim neiscrpnim čudima koja su se dogodila i koja teba da se dogode Vaskrsenje Hristovo je za nas izvor razmišljanja, sazrjevanja, divljenja, radosti, blagodarnosti, nade, uvijek punoća, uvijek novo, ma koliko davno, ma koliko često da iz njega crpimo; ono je vječna novost, riječi su Svetog Filareta Drozdova. Svi događaji prije Hrista, sva čuda koja treba da se dogode, nalaze se u sjeni najvećeg čudesnog događaja – vaskrsenja Hristovog. Vaskrsenje Hristovo je neiscrpni izvor vječne radosti; vaskrsenje Hristovo je jevanđelje – radosna vijest, radost koja traje vječno, a ne privremeno.
„Vaskrsenje Hristovo je početak vaskrsenja svih umrlih ljudi, – vaskrsenje ne za život privremeni nego za život vječni“. Vaskrsenje Hristovo prevazilazi bilo koji događaj u istoriji čovjeka, jer je iz smrti Hristos otvorio vrata u besmrtnost. Otuda Hristovo vaskrsenje predstavlja krunu događaja u istoriji roda ljudskoga. U vremenu do Hristovog vaskrsenja zemljom je tekao potok smrti koji je bespovratno sa sobom sve nosio. Očajanje smrti obuhvatalo je svu tvorevinu. Međutim, trenutak Hristovog vaskrsenja je trenutak kada se „mijenja lice svijeta“. Zemlja je postala mjesto gdje Božanstvo sija nebeskom slavom. Vaskrsenje je načinilo prelazak iz tljenosti u netljenost, iz smrti u život. „Kao što je kovčeg zavjeta razdijelio vode Jordana radi prelaska,
tako je nama grob vaskrsloga Zastupnika Novoga Zavjeta otvorio pouzdani put kroz potok tljenosti“.
Time je Vaskrsenje „korjen, i načelo, i izvor, novog, vječnog bića i života Crkve“.
„Vaskrsenje Hristovo nije samo jedno obično vaskrsenje čovječanske prirode uopšte, nego je ono vaskrsenje svakog onog čovjeka koji povjeruje u Hrista, krsti se i živi onakvim istim životom kakvim je živio Bogočovjek Isus Hristos“. Osim što je Hristovim vaskrsenjem čovjek stekao mogućnost da se vrati u prvobitno dostojanstvo netljenosti, on je kroz Hrista i Njegovo vaskrsenje stekao mogućnost oboženja. „Bog nas je sazdao da bismo bili zajedničari božanske prirode i učesnici Njegove vječnosti i da bismo postali Njemu slični, blagodaću oboženi.
Zbog ovog oboženja bića su sazdana i postoje, i zbog njega je tvar prevedena iz nebića u biće“. Dakle, svojim vaskrsenjem Hristos, kao Sin Božiji, kao Bogočovjek, pobijedio je grijeh, smrt, truležnost, a time je čovjeku podario mogućnost oboženja. Kroz pobjedu Hristovim vaskrsenjem čovjekov cilj je postao mnogo jasniji, a to je obnavljanje narušene zajednice sa Bogom čime čovjek postaje novi čovjek – živa ikona Trojičnoga Boga. Ovaj cilj i naznačenje čovjekovog života postao je moguć tek od najvećeg događaja, od Hristovog vaskrsenja.
