Kao što je poznato ,“sveti januar“ ima katastrofalne posljedice po privredu, odnosno preduzeća koje stvaraju novu vrijednost i zarađuju platu, a ne dobijaju je iz budžeta, zbog silnih neradnih dana.
Podnijeću inicijativu da se doradi Zakon o praznicima Republike Srpske koji se odnosi na slave. U postojećem zakonu se nigdje ne pominju slave, nego u članu 8. stav 4. piše: „ Građani imaju pravo na plaćeno odsustvo s posla po vlastitom izboru do dva dana u toku kalendarske godine na dane svojih ostalih vjerskih praznika“. I taj se član 4 navodno odnosi na slave.
Na velike slave kao što su Jovandan, Nikoljdan, Đurđevdan, Časne Verige veliki broj radnika slavi, svi traže dva slobodna dana. Velike firme kao što je tvornica obuće „Bema“, su porodične firme u kojima rade i otac i majka i djeca i zet i snaha.
I kako da ja znam ko šta i kad slavi ? Vlasnici tvornice obuće „Bema“ su stranci, kao i u mnogim drugim firmama, te ne mogu da shvate takvu nedorečenost.
Po mom mišljenju, crkva bi trebalo da izdaje nekakav papir, gdje bi bilo navedeno ko je nosilac krsne slave, ko koju slavu slavi.
Ovo ovako stvarno nema smisla. Jovandan, Nikoljdan, Đurđevdan, mi uopste ne možemo da radimo dva dana jer je lančana proizvodnja.
U taj problem ne ubrajam Božić, Bajram, Vaskrs odnosno najveće vjerske praznike svih vjeroispovijesti jer su to posebni praznici. Ali jednostavno,veliki problem postaje pitanje slave koja doduše nigdje ni ne postoji u Zakonu o praznicima Republike Srpske i mislim da je krajnje vrijeme da se to uredi.
Nikome se ne može uskratiti pravo da slavi svoju krsnu slavu, ali bi to trebalo zakonom bolje regulisati.
Ovaj zakon je objavljen u Službenom glasniku Republike srpske iz 2007. godine i i smatram da je krajnje vrijeme da se izvrši dorada tog zakona.
Marinko Umičević
