U Narodnom pozorištu Republike Srpske u petak 31. januara biće upriličena praizvedba predstave “Dučić”, autora Spasoja Ž. Milovanovića, u režiji Juga Radivojevića. Predstava “Dučić” će biti izvedena na Velikoj sceni Pozorišta sa početkom u 20.00 časova. Prva repriza je na repertoaru u subotu 1. februara sa početkom u 20.00 časova.
Dučić
Autor teksta:Spasoje Ž. Milovanović
Reditelj: Jug Radivojević
Scenograf: Dragana Purković Macan
Kostimograf: Tatjana Radišić
Kompozitor: Aleksandar Srebrić
Pomoćnik reditelja i scenski pokret: Igor Damnjanović
Lektor: Jovanka Božović Milovanović
Inspicijent: Dejan Andrić
Sufler: Maja Kalaba
Asistenti scenografa: Bojan Mikulić, Milan Knežević
Asistent kostimografa: Iv@Mili
P r e m i j e r a – 31. januar 2020.
Predstava traje 120 minuta sa pauzom
Uloge:
Jovan Dučić: ZLATAN VIDOVIĆ
Vladeta Milićević: LjUBIŠA SAVANOVIĆ
Kralj Aleksandar I Karađorđević: ALEKSANDAR STOJKOVIĆ
Nikola Uzunović: DRAGOSLAV MEDOJEVIĆ
Ivo Andrić: VELIMIR BLANIĆ, k.g.
Mihailo Dučić: ALEKSANDAR ŠEVO*
Benito Musolini: ŽELjKO STJEPANOVIĆ
Grof Ćano: BORIS ŠAVIJA
Gering: GORAN JOKIĆ
Hajdrih: MARKO NEDELjKOVIĆ**
Princ Di Sulmone: ALEKSANDAR BLANIĆ, k.g.
Princeza Di Sulmone: NIKOLINA FRIGANOVIĆ
Ante Godina: ŽELjKO ERKIĆ
Plava dama: ANjA ILIĆ
Gustav Perčec: DANILO KERKEZ
Jelka Pogorelec: NATAŠA PERIĆ
Petar Oreb: BOJAN KOLOPIĆ
Begović: ROK RADIŠA
Mijo Kralj: VLADIMIR ĐORĐEVIĆ
Veličko Dimitrov Kerin: OGNjEN KOPUZ
Švercer: ANANDO ČENIĆ***
Kurva: TIJANA JOVANOVIĆ****
* student četvrte godine Glume na Akademiji dramskih umjetnosti Tuzla, u klasi prof. Jasmine Čelebić Tanović
** diplomirao Glumu 2017. godine na Akademiji umjetnosti Banja Luka, u klasi prof. Željka Mitrovića
***student četvrte godine Glume na Akademiji umjetnosti Banja Luka, u klasi prof. Željka Mitrovića
**** diplomirala Glumu 2017. godine na Akademiji umjetnosti Banja Luka, u klasi prof. Željka Mitrovića
Spasoje Ž. Milovanović
IZMEĐU FAKCIJE I FIKCIJE
(iz spisateljsko-dramaturške zabeleške)
Dučić/ pozorišno-istorijski dnevnik, drama o životu i radu Jovana Dučića (1874–1943), pokušava da sagleda život i delo jednog od najznačajnijih pesnika, mislioca i diplomate Srbije i Jugoslavije u turbulentnim vremenima oslobađanja južnoslovenskih naroda od Otomanske i Austrougarske monarhije, stvaranja i razaranja Kraljevine Srbije i Kraljevine Jugoslavije, te potpunog razočarenja u ideju jugoslovenstva. (…)
Buran društveni život ispreplitan je sa isto tako burnim privatnim životom Jovana Dučića. Velike ljubavi – Magdalena Maga Živanović i Jovanka Dvorniković – te afera sa Antoanetom Vogel u Ženevi, zbog koje je ostao bez diplomatske službe, i princezom Di Sulmone u Rimu, svaka za sebe nosi potencijal izuzetne dramske intrige.
Naša namera je da preplitanjem javnog i privatnog života Jovana Dučića prepoznamo one teme koje su odredile ne samo istorijski period u kojem je živeo i stvarao, već su odredile i istorijski trenutak kojem se drama obraća ovde i sada.
Dučić/ pozorišno-istorijski dnevnik svoj zaplet konstruiše na organizovanju atentata na kralja Aleksandra Karađorđevića u Marselju 1934. godine. Činjenica da je Jovan Dučić bio poslanik Kraljevine Jugoslavije u Rimu (1933–1937) i da je imao više nego aktivnu funkciju u pokušaju njegovog sprečavanja, jesu polazne osnove drame. Ponuđeni zaplet je ujedno prilika i da publika upozna čitavu galeriju istorijskih i fikcionalnih likova, sagleda političke, društvene i privatne odnose istorijskog vremena drame. Prelazak glumačkog ansambla iz likova u privatni komentar omogućava da Dučić/ pozorišno-istorijski dnevnik postane mešavina istorijske drame, melodrame i pseudopolitičko-dokumentarnog teatra. (…)
Likovi su obrazovani kao semiotičke skupine, čija potpunija karta distinktivnih crta daje priliku da se čitava predstava koncipira kao pokret mase, u kojem iskakanje iskrica pojedinih sudbina postaju metonimija i metafora društva koje predstavljamo i kojem se obraćamo. (…)
U pisanju ovog pozorišno-istorijskog dnevnika koristili smo mnogobrojnu literaturu. Pažljivi čitalac sa lakoćom može da prepozna istorijske fakte, kao i rečenice, pa i čitave scene zabeleški, svedočenja, arhivske dokumentacije i beletristike: Diplomatski spisi / Jovan Dučić(priredio Miladin Milošević, Prosveta, Beograd 1991), Ubistvo kralja u Marselju – pozadina jednog zločina /Vladeta Milićević (Bon, 1959), Tajne emigrantskih zločinaca – ispovest Jelke Pogorelec /Jelka Pogorelec (https://mek.oszk.hu/19600/19688/19688.pdf), Embahade / Miloš Crnjanski (Nolit, Beograd 1983), Pavelić i ustaše/ Bogdan Krizman (Globus, Zagreb 1978), dostupni zapisnici sa saslušanja ustaških zločinaca u istražnim postupcima koje je sprovodila tadašnja jugoslovenska tajna policija UDBA, Besni Miodrag Krstić (Laguna, Beograd 2018), Liepa plavka Ante Pavelić (http://www.cro-eu.com/forum/index.php?topic=3228.msg8919#msg8919); te brojni novinarski feljtoni koji su obrađivali ubistvo u Marselju i život Jovana Dučića. Njihovim suprotstavljanjem i rekontekstualizacijom tragali smo za pričom o neograničenom procesu semioze.
Dnevnici Jovana Dučića za nas su ne samo svedočenje, već čarolija onih koji stvaraju istoriju.
Za potrebe drame pojedini istorijski fakti su izmenjeni.(…)
